مـــטּ مـے روم !


 تـــو  مـے مــــانـے..


بــا دنـیــایـے از خــــاطـــــرات . . .


و تنهــآیــے . . .


... راســتـے آטּ روز کــﮧ دلـــــداده  تــو  شــدم یــادت هست ؟


از آטּ جــا بـﮧ بـــعــدش را پـــاک کــטּ . . . !

چــﮧ سـآده { فــُـرو } مـے ریـزد

همـﮧ ے یـڪ ذهنیـت . . .

حـتے بـآ یـڪ :

{ منظـورے ندآشتــــم }

+ نــــاراحتــم

+ بـــی دلیلَ

+ اهنگَ وبــمَ دیونمَ میکنهَ

+ کثــآفت دلمَ برآــت تنگَ شدـــه || این وبَ تورو یـــآدمَ میـــآرـــهَ ||

ای کــــــــــــــــــاش

انقدر ساده آرزو نمی کردمـ

که پاهایمـ اندازه کفشـ های مادرمـ شود!...
(از تهـــــــِ دل بود)

بـآورت ـטּـمے شـودْ

خیلـے وقْــت است کـﮧ رفـتـﮧ اے

امـآ...

هـטּـوز هـم وقــتے شُـروع بـﮧ خطْ خطے مےکُـטּـم

ـטּـآم تو رآ بے دلـیل

هر گـوشـﮧ و کـنآر مےـטּـویسم

دلتنگــــــــــــے

^{همـــون} مكثيـــ ـه كه

رو اسمـــش ميكنــے!!!

بـﮧ یـآدگـآر سـآعـتـﮯ بَـر دسـﭞ اﭞ بـسـتـﮧ امـ . . .

 ڪـﮧ یـادﭞ نـرود !

چـقـدر ^زمـآن بـآیـد بـگـذرد . .،

 تـآ یـڪـﮯ مـثـلِ مـن . . .

 دوبـآره عـآشـقِ یـڪـﮯ مـثـلِ تـو شـود . .

حـتــــے اگــر روزے الــتمــآســتآטּ ڪـرבҐ !

اگــر لــبخــنـב زבҐ !

اگــر گـــریســتـҐ !

اگــر مــرآ بـﮧ خـــآڪ هــҐ سـپُـرבنـב ...

ایــטּ בو ڪـلـمـﮧ رآ بــرآیـҐ تـڪرآر نــڪنـیـב...

مــےشـڪـنـҐ ...

فـُـرو مــےریــزҐ ...

بـﮧ مـטּ نـگـویـیـב ...!

خــیلــے وقــت اســت ڪﮧ בیــگـر قلــبـҐ رآ بـﮧ عــقلـҐ فُـــروختــﮧاҐ .

اینقـנر ڪه برـآے خـ ـــ ـر ڪـرנטּ مـن سعـﮯ ڪرנے



براى خوנت وقـﭟ میذآشتـﮯ حتمـآ آנمــ ــ میشُـנے !

روزے مـے رسَـב بـے تفـآوتـے هآیَـﭞ 

             رآ بـآ جآےِ פֿـآلـے امـ حِـس ڪُنـے

                                و شآیـد בر בلـﭞ بـآ بُغض بگـویـے 
                                          【ڪآش اینجآ بـوב!】

                                                       اטּ وَقـﭞ اسـﭞ ڪہ مے فَهمـے 

                                                                                  چِقـבر زوב בیـر مـے شَوב!!! ..

بـــہـ سَــلـآمَتــــے ِ

عِشق ـہـاے یـکـــ طَرَفــــہـ

همیشه در حالی که...

یه عالمه حرف بیخ گلوت چسبیده!

یه عالمه اشک توی چشماته!

یه عالمه حسرت توی دلت تلنبار شده...

باید بگی : خب....بیخیال.... خدافظ...!

ﺑﺒــــــــــﺎﺭ ﺑــــــــﺎﺭﺍﻥ .…
ﻣــــــــﻦ ﺳــــــــــﻒﺭﮐـﺮ ﺩﻩ ﺍﯼ ﺩﺍﺭﻣــــ ﮐـﻪ
یـــﺎﺩﻡ ﺭﻓــــﺘﻪ…
ﺁﺑـــــ ﭘﺸت ﭘــــــایش ﺑـﺮیــــــﺰﻣـــــ ..…

بس کن ساعت خسته ام ، خودم میدانم که نیست

انقدر با صــــــدایت نبودنش را به رخم نکــــش

حالـمان بد نیست غــــم کم میخوریم
کم که نـــــــــــــه هروز کـم کـم میخوریم
در میان خلــــــــق سر در گــــــــــــــم شدیم
عاقبت آلــــــــــــــــــــــــــــــــــــوده مردم شدیم
آبــــــــــ میخواهم سرآبـــــــــــم میدهند
عشــــــق میخواهم عذابــــــم میدهند
بعد از با بـــی کسی خـــو میکنم
آنچه در دل داشتم رو میکنم

وقتی دلــــــــــــتنگ باشی

همه ی آرامش یک ساحل رو هم به تو بدهند

باز هـــــم دل تو بارانیست

خــــــــتیس تر از دریا ....